UNIZO lanceert drie voorstellen voor meer arbeidsflexibiliteit

UNIZO breekt een lans voor meer arbeidsflexibiliteit op een administratief eenvoudige manier. In vergelijking met andere landen staat België in de middenmoot wat betreft flexibele arbeidsregimes zoals telewerk, glijdende uren, overuren of flexi-jobs. 

“Er is een tekort op de arbeidsmarkt. Wie vandaag wil werken, vindt werk”, zegt topman Danny Van Assche. “Maar wie extra wil werken, botst op teveel belemmeringen. In plaats van wie wil werken een duw in de rug te geven, kwam de regering met nieuwe obstakels voor flexi-jobs en is de 600 uren studentenarbeid nog steeds niet verankerd in de wetgeving. Het systeem van overuren is dan weer bijzonder complex. Er zijn de overuren met overloontoeslag, gewone vrijwillige overuren en relance-overuren. Daarom vragen we de nieuwe regering nu al om prioritair werk te maken van meer arbeidsflexibiliteit. In tijden van arbeidskrapte zijn flexibele werkvormen een belangrijke aanvulling om de tekorten op te vangen. Het laat ondernemers toe om arbeidskrachten in te zetten op momenten waarop ze echt nodig zijn en veel werknemers zijn op zoek naar een interessante bijverdienste, zowel bij de eigen werkgever als elders. Wie meer wil werken moet gesteund en beloond worden.”  

Breid flexi-jobs uit naar alle sectoren 

Het systeem van flexi-jobs is goed en het werkt. Dat bewijst de groeiende populariteit bij werkgevers én werknemers. Uit data blijkt dat flexi-jobs een aanvulling zijn en géén vervanging van het vast personeel.

“Er is geen enkel zinvol argument te bedenken waarom flexi-jobs niet overal toepasbaar zouden zijn. We pleiten dan ook  voor een algemene uitbreiding van flexi-jobs naar alle sectoren”, zegt Danny Van Assche.

Daarbij stelt UNIZO een opt-out mogelijkheid voor, zodat sectoren die het toch niet wensen via het sociaal overleg er kunnen uitstappen. 

De ondernemersorganisatie wil ook af van de drempelvoorwaarden die zijn ingevoerd begin dit jaar. “Die lijken wel ‘stommelings’ te zijn beslist bij de gedeeltelijke uitbreiding van het aantal toegelaten sectoren, want ze zijn niet afgestemd op de realiteit van het flexi-jobben. Een eenvoudig systeem is zo nutteloos complex geworden met weeral meer administratieve rompslomp.”

UNIZO vraagt om het niet-geïndexeerde fiscaal plafond van 12.000 euro af te schaffen, net als het maximum flexiloon en het verbod om aan de slag te gaan binnen eenzelfde verbonden onderneming. Deze drie voorwaarden maken het hele systeem complexer, duurder en minder interessant. 

Versoepel en versterk het systeem van overuren 

Er heerst een enorme complexiteit van verschillende systemen van overuren wat het geheel moeilijk en weinig transparant maakt. UNIZO wil het presteren van overuren meer aantrekkelijk en eenvoudiger maken.

Danny Van Assche: “Met flexi-jobs en een sterk overurensysteem kunnen we wie al werkt belonen als men iets extra wil doen. Dat zijn maatregelen die de koopkracht echt versterken.

Wie extra werkt moet hiervoor beloond worden, zonder dat het onbetaalbaar wordt voor de werkgever. Concreet stellen we voor om de relance-overuren ( 120 per jaar) structureel te verankeren en de gewone vrijwillige overuren (120 per jaar) hierin te integreren. Zo komen we aan een pakket van 240 uren zonder motief, inhaalrust,  sociale bijdragen en personenbelasting. Wie daarentegen klassieke overuren met overloontoeslag presteert, moet kunnen blijven genieten van het fiscaal gunstregime. Zo hoeft de werkgever geen bedrijfsvoorheffing door te storten, en geniet de werknemer van een belastingvermindering. We vragen om het pakket klassieke overuren uit te breiden van 180 fiscaal voordelige uren naar 240. Sectorale afspraken moeten daarbij steeds ongemoeid gelaten worden. Ook de “papperasserij” aan bewijsstukken en (zesmaandelijkse) goedkeuringen die door de werknemer moeten worden ondertekend en door werkgever bijgehouden, moet worden vereenvoudigd.”