De uurloonkosten in de Belgische private sector stijgen dit en volgend jaar 4,8 procentpunt sneller dan in onze buurlanden, zo blijkt uit de nieuwe cijfers die de Nationale Bank van België (NBB) vandaag bekend maakte. UNIZO trekt aan de alarmbel. “Dit moet een wake-upcall zijn voor de overheden”, reageert gedelegeerd bestuurder Danny Van Assche. “De ongeziene loonkostenstijging bedreigt het concurrentievermogen van onze bedrijven. Gezien de hoge inflatie, de automatische loonindexatie en de (gedeeltelijke) doorrekening in de prijzen, is het  gevaar voor een loon-prijsspiraal zeer reëel. Afwachten en hopen op het beste is absoluut geen goed idee.” 

De voorspellingen van de Nationale Bank zijn somber. Vooral de hoge en steeds stijgende loonkosten zijn problematisch. De NBB verwacht hierdoor een verlies van marktaandeel bij Belgische exporteurs van -3% in 2022, -1,5% in 2023 en -1% in 2024.  Men voorspelt ook een vertraging van de jobcreatie en voor het tweede kwartaal van 2022 wordt geen economische groei verwacht, onder meer door het dalende ondernemersvertrouwen. Intussen neemt het overheidstekort dramatische proporties aan: in 2022 wordt het tekort geraamd op 4,5% van het bruto binnenlands product (bbp), wat overeenkomt met een bedrag van 24,3 miljard euro. Slechts vier Eurolanden scoren slechter dan België. 

Danny Van Assche: “Als kleine open economie is handel in ons land van essentieel belang. Zo bedraagt de waarde van de Belgische export 85,5% van het bbp, terwijl dit voor de andere Europese landen 50,6% is. Een nieuwe loonkostenhandicap is nefast voor onze bedrijven. Dit is een oproep aan onze regeringen om concrete maatregelen uit te werken die een halt toeroepen aan de stijgende loonkosten en een rem zetten op de overheidsuitgaven.” 

Uit een bevraging die UNIZO vorige week voerde bij meer dan 200 ondernemers die personeel tewerkstellen, blijkt dat negen op tien het huidig systeem van automatische indexering onhoudbaar vindt. Maar liefst een derde stelt door de impact van de loonstijgingen investeringen én aanwervingen uit. Het is door die automatische indexering, waarin ons land quasi uniek is in de wereld, dat een loon-prijsspiraal erg reëel wordt. De inflatie van kosten vertaalt zich in België veel sneller dan in andere landen in hogere lonen, waardoor ondernemers gedwongen worden om dit door te rekenen in hun prijzen willen ze nog rendabel werken. 

“We rijden ons momenteel recht de afgrond in, aangejaagd door de retoriek van de vakbonden voor wie zelfs een loonindexatie van meer dan 13% over drie jaar (2022-2024) nog niet genoeg is”, zucht Danny Van Assche. “De overheidsfinanciën lopen terwijl op een dramatische manier uit de hand en we prijzen door de hoge loonkost onszelf simpelweg uit de markt. De politieke moed lijkt te ontbreken om nu in te grijpen, voor het echt te laat is.” 

De bedrijven kraken onder de stijgende loon- en andere kosten. UNIZO vraagt een aanpassing van de automatische loonindexering. Dat kan via een algemene aanpassing , een sociaal gecorrigeerde indexsprong of een netto-indexering. Eerder stelde UNIZO al voor om tijdelijke regeling uit te werken die ondernemingen toelaat om indien nodig de automatische indexering niet toe te passen (opt-out).