IR.MA Conceptstore
“Alles wat je hier ziet is te koop”

Eva pikt daar direct op in: “Ik was een interieurarchitecte bij een architectenbureau, maar COVID veranderde mijn werksituatie. Ik wist toen vrij snel dat ik de stap naar zelfstandige wilde zetten. Maar hoe kan je een zaak starten, op je eigen tempo, wanneer je werkloos bent. Een vriend heeft me de springplank naar zelfstandige aangeraden. Hij zei toen ook dat UNIZO een Startersroadshow organiseerde, waar je veel informatie kon vergaren. Daar heb ik het UNIZO aanbod voor starters ontdekt én heb ik mij ook direct ingeschreven voor het traject starten.

Naar welke hulp was je precies op zoek?

Eva: “Ik had vooral nood aan iemand die met mij de stappen overliep die ik moest zetten om zelfstandige te worden. Waar moet je beginnen? Is het belangrijk om al vanaf het begin een boekhouder aan te spreken? Hoe belangrijk is het dat mijn business plan op punt staat? Welke ondernemingsvorm is voor mij aangewezen? Wat is het verschil tussen een eenmanszaak en een bv? Ik had eigenlijk heel veel, vooral algemene, vragen.” (lacht) “Tijdens het traject was het ook helemaal nog niet zeker of ik wel effectief zou opstarten. Gaandeweg is het idee van IR.MA zo geëvolueerd dat ik meer en meer overtuigd raakte om de stap te zetten. Samen met de coach heb ik het vage concept dat wij hadden heel concreet gemaakt. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik uiteindelijk vanzelf in dat ondernemen gerold ben.”

Hoe heb je het traject starten ervaren?

Eva: “Goed hé! Ik vind dat de coaches heel veer ruimte lieten aan mij om zelf dingen uit te zoeken en te ontdekken. Hierdoor had ik niet het gevoel dat ik onder druk gezet werd, dat was wel goed. Ze waren ook heel goed bereikbaar wanneer ik vragen had. Ik moet wel toegeven dat ik tijdens de coaching soms niet goed besefte waarom ik bepaalde vragen kreeg van mijn coach. Waarom moest ik bijvoorbeeld die pitch voorbereiden, dat leek allemaal zo logisch. Maar uiteindelijk heeft het allemaal wel nut gehad en teren we daar nu nog altijd op verder.”

Tine: “De templates van het businessplan en financieel plan van UNIZO zijn echt geweldig. Ik vond dat alles daar echt heel duidelijk mee werd. Ik heb die zelfs al aangeraden aan vriendinnen die ook willen starten met ondernemen.”

Eva: “Een belangrijk inzicht dat we hebben meegenomen uit het traject is dat je op voorhand duidelijke doelen moet stellen voor jou business. Het heeft geen zin om te evolueren in je business als je niet weet waar je naartoe wil groeien. Die visie en missie moet je ook telkens opnieuw herbekijken en bijstellen.”

Jullie vierden in november het éénjarig bestaan van IR.MA, proficiat. Hoe hebben jullie dat eerste jaar beleefd?

Eva: “Beter dan verwacht. We hebben heel veel goede reacties gekregen. Bij de start gingen we uit van een worst case scenario. Met de boekhouden hebben we toen besloten dat we het niet te groots zouden zien. Het is veel beter uitgedraaid dan we ooit gedacht hadden.”

Tine: “Het was al een heel tof traject. Ik durf het bijna niet te zeggen – hout vasthouden – maar we hebben ook vrij weinig tegenvallers gehad. We waren natuurlijk wel ergens bang om te starten als zelfstandige in deze tijd. Ik denk dat dit succes deels te wijten is aan de begeleiding van UNIZO die Eva volgde, en deels door de ondersteuning van onze omgeving. Als je die twee aspecten aan jou kant hebt, kan het toch bijna niet mislopen?”

Hoe hebben jullie de opstart gefinancierd?

Eva: “Tijdens die Startersroadshow van UNIZO heb ik informatie gekregen over de verschillende opties voor leningen. Als je een winkel wil starten heb je best wat startkapitaal nodig. Wij hebben gekozen om een win-winlening af te sluiten. Dat is eigenlijk een heel eenvoudige manier, omdat je iemand die je goed kent kan aanspreken.

Tine: “En er zijn heel veel voordelen aan verbonden.”

Eva: “Zowel voor de ontlener als de lener inderdaad. De rente is bijvoorbeeld heel laag én voor de ontlener is het ook fiscaal voordelig. Ook, moest IR.MA failliet gaan, dan is de ontlener zijn investering beschermd. Wij zijn voor zo’n lening gaan aankloppen bij onze ouders.”

Tine: “Dat is natuurlijk cruciale informatie wanneer je start. Dat was voor ons echt een eye-opener.”

Jullie zijn zussen én businesspartners. Vergemakkelijkt dit het samenwerken? En hoe houden jullie werk en privé gescheiden?

Eva: “Sowieso maak dit de samenwerking gemakkelijker. Als je onderneemt met een vriendin of kennis, kan ik mij inbeelden dat communicatie soms stroever verloopt. Tussen ons is het heel makkelijk om direct dingen aan te kaarten. Als zussen hebben we altijd al gekibbeld, dus wanneer de frustratie eruit komt is dat een uur later al zand erover.”

Tine: “Het is inderdaad gemakkelijk. Ons werk uit ons privéleven houden is een ander verhaal. We hadden ons op voorhand altijd voorgenomen om misschien één dag per week niet over de zaak te praten. (lacht) Op dit moment is dat helemaal niet het geval. Maar het voelt ook niet verboden of ongepast. Misschien is die regel in de toekomst wel nodig, maar op dit moment vinden we alles zo leuk dat we continue over ons project willen praten.”

Eva: “Het voelt inderdaad niet als werken. Het is gewoon een gespreksonderwerk zoals elk ander bij ons.”

Hebben jullie een duidelijke rollenverdeling afgesproken?

Eva: “Het is niet dat we de rollenverdeling in een contract hebben vastgelegd, maar na verloop van tijd merk je vanzelf welke rollen beter passen bij welke persoon. Bijvoorbeeld, op dit moment doet Tine vooral de marketing en sociale media. Zij maakt reclame en brengt ons product bij de klant. Ik doe dan weer meer de administratie en geld zaken.

Tine: “Dat is natuurlijk gegroeid. Eva is in haar privéleven ook niet per se met sociale media bezig, terwijl ik dat wel heel fijn vind om te doen. Omgekeerd net hetzelfde, die geld zaken trekken mij minder aan. In dat opzicht vullen we elkaar heel goed aan.”

Op welke verwezenlijking zijn jullie het meest trots?

Eva: “We zijn op korte termijn heel hard gegroeid. Er zijn nu al veel dingen die we niet meer zouden doen, die we in het begin wel deden. Zo zijn we bijvoorbeeld doordachter geworden bij het aankopen van kledij.”

Tine: “In het begin kochten we kleding die safe was. We lieten ons beïnvloeden of meeslepen door de verkopers wanneer ze tips gaven. We durfden ons buikgevoel toen nog niet te volgen. Na zes maanden hadden we eigenlijk al door dat we instinctiever te werk moesten gaan. We hebben ook nog veel ideeën voor de toekomst. Ik denk dat dat ook het bewijs is dat we goed bezig zijn en dat we trots mogen zijn op onszelf.”

Waar zien jullie IR.MA binnen één jaar, binnen vijf jaar, binnen tien jaar?

Tine: “Binnen een jaar zou ik zeggen dat we op het zelfde elan moet blijven doorgaan. We blijven onze conceptstore verder uitbouwen, blijven werken aan onze eigen freelance-carrières – Eva als interieurarchitecte en ik als make-upartieste – en ik hoop ook dat we workshops kunnen toevoegen aan ons aanbod.

Eva: “Als we ook workshops kunnen geven, dan kunnen we onze inkomstenbronnen nog verder diversifiëren. Op die manier kunnen we ook nieuwe mensen aantrekken en zo meer naamsbekendheid voor IR.MA Conceptstore creëren.”

Tine: “Binnen vijf jaar zouden we graag een nieuwe winkel openen. We hebben nu vrouwenkledij, interieurobjecten en meubels. Wat er nog ontbreekt zijn kinder- en mannenkledij. We merken echt dat daar wel een markt voor is. Mama’s die hier komen shoppen vragen vaak of we ook kinderkledij verkopen. Mannen komen ook vaak binnen omdat ze onze stijl leuk vinden en liever niet in de grote steden willen shoppen, maar hier in de buurt vinden ze niets. Ze vragen dan waarom wij (nog) geen mannencollectie aanbieden. Dat zet je natuurlijk aan het denken.”

Eva: “Wat ik ook wel een grote stap vind, is eigen personeel hebben. Dat zal echt een wow-moment zijn. Op dit moment willen we nog niets afstaan aan andere mensen. We hebben ons cliënteel zelf opgebouwd. We kennen iedereen en weten hier echt alles staan.”

Tine: “Op dit moment wringt het nog om iemand aan te nemen. We willen ons kindje nog niet uit handen geven. Wanneer we personeel hebben zullen we natuurlijk zelf ook blijven verder werken. Maar dan kunnen wij ons concentreren op andere dingen, zoals bijvoorbeeld die tweede zaak én onze freelance-carrières.”