Op een moment dat de lonen op drift zijn en we de hoogste stijgingen kennen in 40 jaar, eisen de vakbonden – u raadt het nooit… – meer loon. Ze hielden daarvoor afgelopen vrijdag op verschillende plaatsen in ons land protestacties. Meer loon moet de stijgende levensduurte compenseren. Nu zullen wij de laatste zijn om te ontkennen dat het leven de laatste maanden gevoelig duurder is geworden. Om dat op te vangen kent ons land het systeem van de automatische indexatie.  

Als ondernemer heeft u geen vat op die indexaties, maar u moet ze wel betalen. Door de opeenvolgende indexaties dreigt dit systeem bovendien te ontsporen. Om dat te vermijden werd in 1996 de zgn. loonnormwet in het leven geroepen. Die zorgt ervoor dat de lonen niet sterker stijgen dan in de ons omringende landen. Als onze loonvorming met automatische index vanop de vloer vertrekt, dan is de loonnormwet het plafond.

Welnu, de vakbonden willen dat plafond weg, waardoor de lonen letterlijk door het dak kunnen gaan. Waar ze niet bij stilstaan zijn de mogelijke desastreuze gevolgen. Ondernemers worden vandaag, naast de gestegen loonkosten, geconfronteerd met stijgende energie- en vaak ook grondstofprijzen. Om die kosten te dekken, moeten ondernemers ze doorrekenen en hun prijzen optrekken. Gevolg: dit dreigt de inflatie verder aan te wakkeren waardoor de loonkosten opnieuw stijgen. Dat is de gevreesde loon-prijsspiraal. Die moet ten alle prijze vermeden worden om niet richting een recessie te sukkelen.

UNIZO zal daarom de loonnormwet tot de laatste snik blijven verdedigen. Want als we het roer niet dringend omgooien en de zeilen bijstellen, zijn we goed op weg naar een ‘perfecte storm’.

Bart Lodewyckx
Gedelegeerd bestuurder UNIZO Limburg

reageer