Aanstaande vrijdag is er terug overlegcomité. Hoop in bange dagen voor heel wat ondernemers die nog steeds elk perspectief ontberen op dit ogenblik. Je kan geen social mediakanaal, radio of TV meer opzetten of een ondernemer slaat ergens wel een noodkreet. Nee, niet uit egotripperij, maar uit pure moedeloosheid. Uit machteloosheid. Uit schrik dat zijn of haar (met bloed, zweet en tranen opgebouwde) droom uit mekaar dreigt te spatten. De angst achter te blijven met een schuldenberg. Iedere dag opstaan zonder doel, met een gefnuikte zelfwaarde. Schaamte ten opzichte van partner of kinderen. Schaamte waar ze zelf geen schuld aan hebben. Gefrustreerd afhankelijk te moeten zijn van subsidies en steunmaatregelen. Hoe cynisch. Zelfstandigen, de meest vrijgevochtenen van allemaal, worden door een kunstmatig infuus of een (godbetert) moratorium in leven gehouden. Het woord alleen al… UNIZO vraagt versoepelingen, een tijdspad, onder voorwaarden. Niet zomaar “den blok eraf” tegen alle gezondheidslogica in, maar wel een samenleving met duidelijke vooruitzichten. Perspectief voor ondernemers en samenleving.

Prediker 3, vers 1 in de Bijbel zegt: Voor alles wat gebeurt, is er een uur. Er is een tijd voor alles wat er is onder de hemel. Er is een tijd om te lachen. Er is een tijd om te wenen. Er is een tijd om te rouwen. En er is een tijd om te dansen. Welaan, bespaar ons de vijgen na Pasen en geef ons perspectief op lachen en dansen. Zodat we terug het leven ten volle kunnen vieren, samen!

Met ondernemende groeten,

Jos Vermeiren

Gedelegeerd bestuurder UNIZO Oost-Vlaanderen

Jos.vermeiren@unizo.be