Deze gevleugelde uitspraak komt uit de mond van wijlen Paul Vanden Boeynants, voormalig premier en burgemeester van Brussel. Het is een bedenking die je vandaag ook kan maken als gevolg van de overload aan corona-informatie die het afgelopen jaar op ons werd afgevuurd en het bijhorende angstklimaat dat werd gecreëerd in de media. Iedere keer dat er een sprankel hoop komt, wordt dit onherroepelijk de kop ingedrukt. En telkens moet er een zondebok gezocht worden. Eerst waren het de skiërs, daarna de horeca of de winkels. Niet veel later waren de contactberoepen aan de beurt. En vandaag zijn het de scholen die geviseerd worden. Je kan je stilaan de vraag stellen, hoeveel doemberichten we als samenleving aankunnen. Het neigt stilaan naar sadomasochisme. Hoe groot blijft ons collectief incasseringsvermogen? Zelfs Rocky Balboa zou ondertussen allang uitgeteld op het canvas liggen.

Wat ondertussen wel een feit is, is de immense economische schade die geleden wordt. Al dat negativisme kruipt in de kleren en tussen de oren en niet in het minst bij de vele ondernemers die nog steeds geen perspectieven hebben, maar ondertussen de schuldenberg wel zien groeien. Wel, trop is te veel. Daarom lanceerde UNIZO Oost-Vlaanderen vorige week een open oproep in de pers en naar de parlementsleden uit onze provincie om aandacht te vragen voor de ‘vergeten sectoren’. Zij eisen hun recht op ondernemen op. Want bij velen is stilaan het riet geknakt, bij een aantal zelfs gebroken. Lees hier onze integrale brief.

 

Met ondernemende groet,

Jos Vermeiren

Gedelegeerd bestuurder UNIZO Oost-Vlaanderen

Jos.vermeiren@unizo.be