Voor heel wat ondernemers was afgelopen vrijdag Black Friday. Niet alleen de gehypte kortingsdag die vanuit de States komt overgewaaid. Maar ook een vrijdag die zwart kleurde omdat heel wat nieuwe COVID-maatregelen heel hard aankomen in sectoren die al bijzonder zwaar getroffen werden tijdens de voorbije crisis.

Niemand kan ontkennen dat ingrijpen noodzakelijk was door de onhoudbare druk op de gezondheidszorg. En ja, de maatregelen konden erger. Zo heeft de regering gelukkig een aantal van de UNIZO-bezorgdheden gevolgd: er komt geen individueel winkelen, zittende evenementen blijven mogelijk, het aantal gasten per tafel in de horeca werd licht verruimd van 4 naar 6 en 100% verplicht telewerken werd niet ingevoerd.

Toch overheerst een gevoel van frustratie. Want opnieuw worden heel wat ondernemers en sectoren geconfronteerd met ingrijpende maatregelen die ondernemen onmogelijk maken. Het virus verschalkt ons zo voor de vierde keer en geeft deze sectoren een zoveelste uppercut. UNIZO pleit daarom voor het (her)invoeren of verlengen van een aantal steunmaatregelen (o.a. tijdelijke werkloosheid, het overbruggingsrecht en het Vlaams beschermingsmechanisme). Ook voor wie indirect getroffen wordt.

Intussen stelt zich een andere prangende vraag: hoe gaan we -wellicht nog voor enige tijd- met dit virus leren leven? Meer dan ooit hebben we daarom nood aan structurele maatregelen die we kunnen volhouden. In plaats van telkens ad hoc de brand te blussen nadat die voor de zoveelste keer is uitgeslagen. Niemand gelooft nog dat dit de laatste golf is. Maar het zou wel de laatste golf moeten zijn waarvan de vlammen overslaan naar onze economie en ondernemers.

PS: Dat is overigens niet alleen de verantwoordelijkheid van de politiek, maar van ons allen.

Bart Lodewyckx, Gedelegeerd bestuurder UNIZO Limburg

reageer