Elke week serveert Danny Van Assche, gedelegeerd bestuurder van UNIZO zijn kijk op diverse actuele thema's die voor jou als ondernemer impact hebben.

“Het is gebeurd!”, zouden ze bij “De slimste mens ter wereld” zeggen. De Vlaamse regering is een feit. De formatie heeft ongeveer even lang geduurd als vijf jaar geleden. Dus missie volbracht voor de ploeg van Matthias Diependaele. We zijn al blij dat er een regering is, maar op zich is dat niet genoeg. Gaat deze regering ook het beleid voeren dat we nodig hebben? De toekomst zal het snel uitwijzen. Wat we alvast kunnen doen is het regeerakkoord analyseren en kijken waar het geld naartoe vloeit. Wat leert ons dat?

Laat ons bij het positieve beginnen. In het Vlaams regeerakkoord vinden we wel degelijk beleidsinitiatieven die tegemoet komen aan de grote zorgen van onze ondernemers. Onze werkgevers willen in eerste plaats een verlaging van de lasten op arbeid. Daar neemt de Vlaamse regering een moedige beslissing. De Vlaamse jobbonus die beperkt is en nauwelijks tot activatie leidt, wordt opgegeven voor een echte lastenverlaging in de personenbelasting op federaal vlak. Dit is moedig en een goed beleid. De tweede grote besogne van onze ondernemers is de enorme administratieve rompslomp. Het voornemen tot vereenvoudiging loopt als een rode draad door het regeerakkoord. De Vlaamse regering wil dit op verschillende vlakken concreet aanpakken. Vooral het korter maken van de termijn om aan een vergunning te raken is daarbij heel betekenisvol. Ten derde liggen ondernemers wakker van het niet vinden van het juiste personeel. Het regeerakkoord ontvouwt daarvoor een arbeidsmarktbeleid dat inzet op vele verschillende doelgroepen. Tot slot worden ook andere noden geadresseerd, zoals die van een sterke handelskern (termen als winkelshift en bedrijvige kernen komen recht uit de UNIZO-koker), meer middelen voor kinderopvang en een lagere elektriciteitsfactuur. We kunnen dus stellen dat het regeerakkoord veelbelovend is op verschillende vlakken.

Waarom zijn we er toch niet gerust in? Omdat de goede intenties niet vertaald worden in de budgettaire tabellen. Het is de eerste keer ooit dat we een Vlaamse regering zo expliciet de lof horen zingen over zelfstandige ondernemers. We worden letterlijk de ruggengraat van onze samenleving genoemd. Ze wil een kmo-toets om alle beleid aan af te toetsen. Ondernemers moeten gestimuleerd worden. Maar als we kijken waar het geld vandaan moet komen om de uitgaven te financieren voor welzijn en onderwijs, of om de erfenisbelastingen en de registratierechten te verlagen, dan is dat bij werk en economie. En dat is op zijn minst tegenstrijdig te noemen. Het opvullen van vacatures en het halen van een werkzaamheidsgraad van 80% zijn topprioriteit, maar op de VDAB wordt 10% van de middelen bespaard. Instrumenten voor innovatie en voor levenslang leren worden “geëvalueerd” of “hervormd”. In centen zijn de economische departementen de grote verliezers.  

Dat brengt ons in de schizofrene situatie dat de Vlaamse regering wel de juiste dingen zegt, maar er niet noodzakelijk de nodige middelen tegenover wil zetten. Nochtans is investeren in arbeidsmarkt, in innovatie en in opleiding, ook rechtstreeks investeren in de welvaart van de samenleving. We gaan ervan uit dat de Vlaamse regering in haar economisch beleid meer wil doen dan luchtkastelen bouwen? Dan zal ze toch ook uit een ander vaatje moeten gaan tappen.

UNIZO weet dus wat te doen. We willen een partner zijn van de Vlaamse regering om hun ambitieus arbeidsmarkt- en economisch beleid mee vorm te geven. De Vlaamse regering geeft aan met de sociale partners samen te willen werken, en daar gaan we graag op in. Maar we houden er dan wel aan dat de ambities ook bereid zullen worden. Geen bla bla, zonder boem boem.

Danny