Elke week serveert Danny Van Assche, gedelegeerd bestuurder van UNIZO zijn kijk op diverse actuele thema's die voor jou als ondernemer impact hebben.

Is samenwerken een scheldwoord geworden?

UNIZO is, samen met de vakbonden en andere werkgeversorganisaties, actief lid van de Sociaal-Economische Raad van Vlaanderen (SERV). Binnen de SERV onderhandelen we niet alleen over sociale akkoorden maar brengen we ook over uiteenlopende onderwerpen advies uit aan de Vlaamse regering. Vorige week lanceerden we een – wat ons betreft – eerder onschuldig advies over “meer samenwerking tussen de overheden in ons land”. Man, man, man! Kreeg dat in (Franstalige) pers en sociale media ineens een zware politieke geladenheid. De ene zag er een berisping in van de Vlaamse regering, terwijl er met die federale regering toch niet valt samen te werken. De andere zag er een (s)links maneuver in van dienstdoend SERV-voorzitter en ABVV-topvrouw Caroline Copers (het SERV-voorzitterschap roteert immers jaarlijks). En in Wallonië was men verbaasd dat Vlamingen meer wilden samenwerken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik behoorlijk verbijsterd ban door al deze reacties. Vooral dan omdat ze compleet voorbij gaan aan de kern van de zaak. In een land als België, een voorschoot groot en gezegend met zeven regeringen, kan effectief en efficiënt beleid alleen maar uitgevoerd worden wanneer er een minimum aan samenwerking bestaat. Ik geef enkele voorbeelden. Eén van de grotere problemen voor onze economie is het gebrek aan mobiliteit. Wel, een goed mobiliteitsbeleid kan door geen enkele regering in dit land alleen uitgevoerd worden. Elke regering botst niet alleen op haar bevoegdheden, maar bovendien op fysieke grenzen. Wil je ervoor zorgen dat een Bruggeling met één ticket van openbaar vervoer snel in hartje Brussel raakt via bus, trein en metro, dan is er een samenwerking tussen drie regeringen nodig. Daar bestaan instrumenten en overlegcomités voor maar men vertikt het om ze te gebruiken. Hetzelfde geldt dat voor energiebeleid: de juiste energiemix gaat over de bevoegdheidsgrenzen heen. Als we meer werklozen uit Wallonië naar Vlaanderen willen krijgen, moeten constructieve afspraken gemaakt worden, en moet ook het federale niveau meewillen. Kortom, samenwerking is noodzakelijk. Maar hoe werd deze oproep opgevat? Als een verwijt van de ene naar de andere. Iedere regering is in hetzelfde bedje ziek. Zolang ideologieën en korte termijn politiek gewin samenwerking tussen beleidsdniveaus tegenhouden, gaan we er collectief op achteruit. Samenwerken is geen scheldwoord. Het is ook geen naïeve droom. Op zijn minst moet er een bereidheid zijn om samen problemen aan te pakken. Wel, ik roep er toch nog maar eens een keer voor op!

Danny 

PS: wie zich niet kan inhouden.