Sire, geef me
100 dagen.
Of iets meer.
Elke week serveert Danny Van Assche, gedelegeerd bestuurder van UNIZO zijn kijk op diverse actuele thema's die voor jou als ondernemer impact hebben.
Wie zo oud is als ik (of ouder), herinnert zich het nog. Ook in 1987-1988 kende ons land al een moeilijke regeringsvorming. Jean-Luc Dehaene zou toen aan de koning honderd dagen gevraagd hebben om de regering Martens VIII te vormen. En zo geschiedde. Het wereldrecord regeringsvorming staat ondertussen ook op naam van België (541 dagen). Wel, deze week, op dinsdag 17 september om precies te zijn, lagen de verkiezingen precies 100 dagen achter ons. Dus zo dramatisch lang duren de formatiegesprekken nog niet. Maar toch… Op basis van de duidelijke resultaten van 9 juni hadden we allemaal een nieuwe federale en Vlaamse regering verwacht bij het begin van het nieuwe schooljaar. De Waalse regering is er (en hun schooljaar begint nochtans een week vroeger), maar de rest is voorlopig kommer en kwel.
Bij het begin van het nieuwe politieke werkjaar willen we met UNIZO daarom twee boodschappen meegeven. Een inhoudelijke en een praktische.
Inhoudelijk herhalen we graag wat de essentie is uit ons memorandum “Krachtwerk!”. Ik vat het samen in drie kernboodschappen en één kernvoorwaarde. De overheid moet belonen wie werkt, wie risico neemt en wie bijdraagt. Verlaag dus de lasten op arbeid voor zowel werknemers als zelfstandigen. Voer een ondernemersaftrek in voor zelfstandigen zonder vennootschap en kom niet aan de voordelige systemen om middelen uit te keren binnen een vennootschap. Want wie werkt, moet beloond worden. Ten tweede moet de overheid ons bevrijden van regelzucht en wantrouwen. Zorg voor rechtszekere en zo kort mogelijke procedures voor wie wil investeren. En ten derde moet de overheid als goede bemiddelaar investeren in een goede werking van de arbeidsmarkt. Eten en drinken dus voor zowel de federale, de Vlaamse als de Brusselse regering. En wat is dan de kernvoorwaarde? Een slimme en sluitende begroting die de Europese toets doorstaat. Want als we onze welvaartstaat willen vrijwaren, dan moet die gebaseerd zijn op gezonde budgettaire fundamenten.
Praktisch heb ik nog twee suggesties voor de onderhandelaars. Verlies je niet in details maar maak compromissen over de hoofdlijnen. Als er van bij aanvang geen vertrouwen in de regeringsploeg is, dan vertrek je toch voor vijf jaar miserie. Dus spreek hoofdlijnen af en werk ze later als ploeg uit. En 100 dagen na de verkiezingen moet je nog niet beschaamd zijn dat het te lang duurt voor er een regering is. Maar moest ik een onderhandelaar zijn, dan zou ik toch graag met regeerakkoorden naar de gemeenteraadsverkiezingen stappen. Wie geen akkoorden kan sluiten op federaal, Brussels of Vlaams niveau, kan dat evenmin in de gemeente. Dus 100 dagen ok, maar we gaan er geen 150 van maken.
Danny