Elke week serveert Danny Van Assche, gedelegeerd bestuurder van UNIZO zijn kijk op diverse actuele thema's die voor jou als ondernemer impact hebben.

Ze zijn voorbij. Alle verkiezingen van dit jaar zijn ondertussen gepasseerd, en het waren er wel wat. We hadden parlementsverkiezingen, van Vlaanderen tot Europa. We hadden daarvoor zelfs nog sociale verkiezingen. En vorige zondag passeerden de lokale verkiezingen. Na de verkiezingen moeten de regeringen gevormd worden, en daar gaat het tegenwoordig veel moeilijker dan vroeger. Het is te zeggen, het hangt er eigenlijk van af waar. Ost-Belgien beet de spits af in Eupen, maar ook Wallonië en de Fédération Wallonie-Bruxelles was er als de kippen bij. Vlaanderen had het een pak moeilijker en moest tot de laatste dag van september wachten om een nieuwe regering in te zweren.  

Federaal en in Brussel ligt het moeilijker. Brussel is hopeloos, niet meer of minder. Eigenlijk moet er daar eens deftig nagedacht worden over het systeem. Er moet een coalitie gevormd worden met zo’n zeven partijen, die niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk een verschillende taal spreken. Dit systeem botst op zijn houdbaarheidsgrenzen. Federaal groeit wel de hoop. Nu de gemeenteraadsverkiezingen gepasseerd zijn, is er geen enkele reden meer om te dralen. De formateur en de partijvoorzitters zaten al samen en de ambitie is er om voor december een nieuwe Belgische regering te vormen. Op zich nog altijd binnen een afzienbare tijd na de verkiezingen. Alleen…  langs alle kanten wordt weer aangegeven dat het nog moeilijk zal zijn. Ze zijn er nog niet, je hoort het al zeggen. 

Moeten de federale politici geen voorbeeld nemen aan onze gemeentebesturen? Het Vlaams gemeentedecreet zegt dat diegene die als de grootste partij uit de verkiezingen komt, mag starten om een bestuursmeerderheid te vormen. Lukt dit niet binnen de twee weken, dan gaat het initiatief over naar de tweede grootste fractie in de gemeenteraad. Je moest eens nadenken wat dit betekent… Indien de grootste fractie het initiatief niet uit handen wil geven, dan moet er binnen de twee weken een voordracht zijn van een burgemeester en een schepencollege. Dat betekent ook dat er dan een bestuursakkoord moet zijn. Ah ja, je gaat geen burgemeester voordragen als je niet zeker bent dat hij of zij geen gewenst beleid gaat voeren. Twee weken dus om een bestuursmeerderheid én een bestuursakkoord te vormen. A hell of a job. Maar het lukt. Al in verschillende gemeenten werd er een akkoord bereikt. Zou dit geen goed idee zijn voor de federale regeringsonderhandelaars?  

Nee, dat kan niet. Ik hoor het je al denken. Want een federale regering is veel complexer dan pakweg een landelijke gemeente. Klopt zeker, maar ook steden als Antwerpen en Gent vallen onder de twee weken-regeling. En daar is het beleid toch ook behoorlijk complex?

Alle gekheid op een stokje: een federale regering vormen op twee weken is science fiction. Maar het is wel duidelijk dat als er wat druk op de ketel staat, een en ander toch wat vlotter verloopt. We zijn nu geen twee maar een slordige 18 weken na de verkiezingen. De coalitiepartners zijn bekend. Zet er dan een deadline op. Zeg niet: “We hopen een regering te hebben tegen eind november of begin december.” Zeg eerder: “We zullen een regering hebben tegen 1 december.” Daar heb je geen decreet of wet voor nodig. De kiezers verwachten dit gewoon. Dat moet toch druk genoeg zijn op die ketel?

Danny