In de hitparade van ondernemersfrustraties blijft ons vergunningenbeleid bijzonder hoog scoren. Struikelen ondernemers niet over de complexiteit, dan is het vaak over de traagheid. Om nog maar te zwijgen over de bezwarenfanfare die elk vergunningentraject kan doorkruisen: van NIMBY’s (Not in my Backyard) en NAMBI’s (Not against my Business or Industry) tot zelfs NIMEY’s (Not in My Election Year). En de ergste zijn de BANANA’s (Build Absolutely Nothing Anywhere Near Anyone). 

Procedures moeten daarom eenvoudiger en doorlooptijden korter. Uit een analyse die UNIZO Limburg maakte, blijkt dat die doorlooptijden voor het toekennen van omgevingsvergunningen in Limburg het langst zijn van alle Vlaamse provincies. Een aantal steden en gemeenten scoren gelukkig goed. Maar in de staart van het peloton doen ze er twee tot drie keer langer over. Dat moet beter. 

UNIZO komt daarom met heel wat aanbevelingen aan de betrokken gemeenten. Maar we kijken ook naar het bredere plaatje. Niet alleen steden en gemeenten en lokale ambtenaren hebben een verantwoordelijkheid.  De complexiteit en onduidelijkheid zit ruimer. Het is telkens weer zoeken naar de juiste regelgeving. En daar knelt het schoentje nog het meest. Heel ons vergunningenbeleid is verworden tot een gigantische lasagne, met oneindig veel laagjes aan regeltjes, richtlijnen, verordeningen en voorschriften waaraan een aanvraag moet voldoen. Het is die aandikkende lasagne waarin ambtenaren zich verslikken en waar ondernemers een indigestie van krijgen. 

Om ondernemerschap te stimuleren moet ons vergunningenbeleid dus terug verteerbaarder…met veel minder laagjes, want daar smult alleen de bezwarenfanfare van.

Bart Lodewyckx
Gedelegeerd Bestuurder UNIZO Limburg
0477 40 94 99