De arbeidsmarkt piept, kraakt en schuurt langs alle kanten. Veel vacatures raken niet ingevuld waardoor de roep naar arbeidsmigratie van niet-Europese (!) werknemers steeds groter wordt. Dat bleek vorige week uit een bevraging van UNIZO en VKW. Toch komt die roep niet van alle ondernemers.  

Zo gelooft men bij de kleine bedrijven en in de retail veel minder in het heil van arbeidsmigratie. Omwille van taal- en cultuurbarrières. Terecht. En dan hebben we het nog niet over de uitdagingen van arbeidsmigratie. UNIZO is zeker niet tegen arbeidsmigratie maar voor ons moet de prioriteit liggen bij de verhoging van onze eigen werkzaamheidsgraad. Want de werkloosheidsvijver mag dan bijna leeggevist zijn. Met 1 op 4 van de 20 tot 64 jarige Belgen die inactief zijn, is er nog een zee aan aan potentieel. We hebben het dan vooral over mensen die wel willen en ook kunnen werken, maar die om tal van redenen de weg naar de arbeidsmarkt niet vinden. 

Zij zitten niet in de werkloosheidscijfers en bij hen valt nog winst te halen. Op voorwaarde dat we ons systeem durven resetten en drempels weghalen. Verbeter de mobiliteit en investeer in kinderopvang. Pak de problematiek van langdurig zieken aan door te focussen op wat iemand wel nog kan, in plaats van wat iemand niet meer kan. Want met bijna 500.000 langdurig zieken moet je bijna concluderen dat onze arbeidsmarkt ziek is. 

En dan nog het allerbelangrijkste: zorg dat het verschil tussen werken en niet-werken veel groter wordt.  Creëer mogelijkheden om uitkeringen te combineren met een loon waardoor er stimulans ontstaat terug te gaan werken. Want nu moet je soms ‘goe zot’ zijn om te gaan werken. Mogen we van een geslaagd activeringsbeleid niet verwachten dat het er één is waarbij je ‘goe zot moet zijn om niet te gaan werken’? 

Bart Lodewyckx
Gedelegeerd Bestuurder UNIZO Limburg
0477 40 94 99