Enkel confetti en slingers ontbraken toen minister Dermagne onlangs triomfantelijk aankondigde dat de Belgische werkgelegenheidsgraad in het laatste kwartaal van 2022 steeg tot 72,3%*. En met zijn boodschap dat daarmee de 80% werkzaamheidsgraad in zicht komt, zette hij bijna de polonaise in. We verknallen niet graag andermans feestje, maar dit verdient toch een rechtzetting. 

De werkzaamheidsgraad is de voorbije jaren inderdaad gestegen, net zoals in onze buurlanden. Maar dat is eerder ondanks dan dankzij beleid. Er worden immers nauwelijks échte tewerkstellingsmaatregelen genomen. Volgens Dermagne is de stijging te danken aan de arbeidsdeal en moet het beste nog komen. Dat is onzin. De arbeidsdeal, die zeker enkele goede maatregelen bevatte, was voornamelijk een modernisering van ons arbeidsrecht. Met vooral impact op wie vandaag al werkt. Maar niet op wie nog niet werkt, en daar zit het grootste probleem. 

UNIZO herhaalt daarom haar vraag voor échte, doortastende maatregelen. Zoals het beperken van werkloosheid in de tijd én een sterkere stapsgewijze afname van de uitkering. De combinatie arbeid samen met een uitkering moet ook breder mogelijk worden zodat een vlottere overgang mogelijk is van niet werken naar werken. Nu surfen we mee op een algemene stijgende trend die door een minister fier wordt verkocht als ‘geslaagd beleid’. Het heeft veel weg van fier aankondigen dat alle watervoorraden aangevuld zijn door je succesvolle beleid, nadat het een heel voorjaar geregend heeft …

* Gelukkig doet Vlaanderen beter en komen we stilaan in de buurt van de beoogde 80%, maar ook hier zijn extra maatregelen nodig. Brussel en Wallonië blijven hangen rond 66%.

Bart Lodewyckx
Gedelegeerd Bestuurder UNIZO Limburg
0477 40 94 99