Ons gedacht:
UNIZO voor de meerwaardebelasting! Hoezo?

Het zal u niet verbazen dat wij van extra belastingen even enthousiast worden als een pinguïn van de klimaatopwarming. Maar het zal u wellicht verbazen dat de meerwaardebelasting, waarover de supernota van formateur De Wever is gestruikeld, wel op enig begrip van UNIZO kon rekenen. Daarom wat meer uitleg.

Een meerwaardebelasting is een vorm van vermogenswinstbelasting. Niet te verwarren met een vermogensbelasting. Het verschil? Stel: je hebt een appelboom. Een vermogensbelasting hakt één of meerdere takken van je boom. Een vermogenswinstbelasting beperkt zich tot de opbrengst van de boom, namelijk de appelen.

Welnu, voorstanders van die laatste vinden het onbegrijpelijk dat wie werkt bijzonder zwaar wordt belast en diegene die zijn winst uit vermogen haalt nauwelijks. Ze denken daarbij dan vooral aan grote bedrijven en multinationals die miljoenen meerwaarde boeken zonder daar een eurocent belastingen op te betalen.

Maar men vergeet dan dat vermogen vaak het resultaat is van ondernemen en risico nemen en van winsten die reeds belast werden. Net zoals ook wordt vergeten dat tegenover het handvol grote bedrijven en multinationals honderdduizenden kleine ondernemingen staan. Voor hen zijn de boom en de zuur verdiende appelen op het einde van hun loopbaan ook hun pensioen. Wie daaraan raakt, hakt dus in de boom.

En daar heeft UNIZO zich altijd tegen gekant. Temeer omdat onze eigen ondernemers hun boom hebben laten groeien onder een bijzonder hoge belastingdruk. Nergens ter wereld vraagt de overheid zoveel appelen als in ons land…

Welnu, met die bedenkingen had men in  de supernota van De Wever rekening gehouden. Waardoor de meerwaardebelastingen geen aanslag zou zijn op de KMO’s (voor meer details: zie hier).

Tegenover die milde meerwaardebelasting stonden bovendien een reeks belangrijke maatregelen waar wij wel enthousiast van werden. Zoals lagere loonlasten met een betere verloning voor werknemers en zelfstandigen, een wijziging van het huidige indexatiesysteem, het flexibeler maken van de arbeidsmarkt, het beperken van de werkloosheid in de tijd en tot slot de begroting op orde zetten.

Voor ons was dit dus eindelijk een stap vooruit die gekelderd is op een symbooldossier. Met een symboolbelasting. De eerste match is intussen gefloten. Maar wij blijven rekenen op de verlengingen…