Stel u het volgende voor: een contract van bepaalde (!) duur dat niet zoals voorzien kan worden stopgezet omdat de werkneemster toevallig zwanger is. Of deze situatie: een werknemer dient na een negatieve evaluatie een klacht in voor pesten. Gevolg: de werkgever kan die negatieve evaluatie niet meer gebruiken om het ontslag te verantwoorden.

Het zijn maar 2 ridicule voorbeelden uit een lange reeks regels die beschermen tegen ontslag. Deze legislatuur alleen al kwamen er nog vier nieuwe soorten ontslagbescherming bij, wat het totaal op 26 brengt. We moeten er geen tekening bij maken dat de trend naar overbescherming de poort naar misbruiken wagenwijd openzet en ondernemerschap afremt.

Ontslagvergoedingen kunnen bovendien gecumuleerd worden. Wie na jaren zo vastgeroest is, dat er stilaan mos op komt te zitten, kan met minimale inspanningen maximaal langs de kassa. Vaak zet dit kleine ondernemingen helemaal vast. En dat in een arbeidsmarkt waar wie wil werken snel terug aan de slag kan.

Laten we duidelijk zijn: werknemers verdienen een vorm van bescherming en veiligheid. Een ontslag is niet zelden een ingrijpende maatregel, zowel financieel als emotioneel, die sporen nalaat (overigens niet alleen bij de werknemer, vaak ook bij de werkgever). Maar de slinger is doorgeslagen. UNIZO vraagt om de balans te herstellen (zie voor meer info hier).

Zoals in de natuur, met voldoende ruimte voor natuurlijke selectie. Er is echter geen zinnige reden te bedenken om werknemers te gaan behandelen als een panda die overbeschermd moet worden. Op die manier wordt de flexibiliteit en het aanpassingsvermogen binnen het ondernemerschap gefnuikt… en ondernemers een bedreigde diersoort.

Bart Lodewyckx
Gedelegeerd Bestuurder UNIZO Limburg