Ons gedacht:
Over zebra’s, witte paarden en flexibiliteit

In de discussie over de krapte op de arbeidsmarkt ligt de focus volledig op wie niet wil werken.

Begrijpelijk! Maar het loont ook de moeite om eens te kijken naar wie wél wil werken en daar nu in belemmerd wordt. Maak het hen makkelijker.

UNIZO heeft daarvoor 3 concrete voorstellen.

Ten eerste: breidt het systeem van flexi-jobs uit naar alle sectoren en haal de drempels weg. Het systeem van flexi-jobs mag dan wel de zoveelste koterij zijn om de veel te hoge loonkost te compenseren. Op zich werkt het systeem van flexi-jobs wel. Dat bewijst de groeiende populariteit bij werkgevers én werknemers. Uit data blijkt bovendien dat flexi-jobs een aanvulling zijn en géén vervanging van het vast personeel. Vereenvoudig dus, werk drempels weg en breid uit.

Ten tweede: Versterk de (para-)fiscaal interessante overuren en vereenvoudig de procedures. Want het aanpassen van werktijden en het inzetten van overuren is momenteel zoals het draaien van een Rubik's kubus - net als je denkt dat je het hebt opgelost, blijkt de andere kant niet te kloppen. Hopeloos complex en tijdrovend.

En ten derde: zorg dat de 600 uren studentenarbeid, waar UNIZO al zo lang voor ijvert, eindelijk wettelijk verankerd worden.

Deze 3 voorstellen zouden een eerste opstap kunnen zijn naar een vereenvoudiging en vooral een hervorming van de arbeidsmarkt. En die hervorming is broodnodig.

Want nu is de arbeidswetgeving even flexibel als een zebra waarvan je de strepen wil veranderen. Je begint per direct te dromen van een wit paard…