Ons gedacht:
Waarmee verleid je een eskimo?
Kent u de jobbonus? Dat is een jaarlijkse premie van de Vlaamse overheid om werknemers met een laag inkomen te ondersteunen en zo meer mensen te stimuleren om aan het werk te gaan. Goed bedoeld en een leuk extraatje, dat wel. Maar inefficiënt en daardoor weggegooid geld.
Uit cijfers blijkt namelijk dat de gemiddelde uitgekeerde jobbonus 235 euro bedraagt. Of afgerond 20 euro netto per maand. Dat is minder dan wat één dag kinderopvang kost voor sommige gezinnen. Of minder dan een maandabonnement op de bus. En daar wringt het schoentje.
Wie vandaag niet werkt en een leefloon ontvangt, krijgt namelijk een veelvoud van dat bedrag in sociale voordelen (energie, busabonnement, internetkorting,…). Het vreemde is dat al die voordelen wegvallen van zodra je gaat werken. Met als gevolg: bij lage lonen is het soms voordeliger om thuis te blijven dan te gaan werken.
UNIZO stelt voor deze problematiek grondig aan te pakken via een tienpuntenprogramma (zie verder in de nieuwsbrief). Met o.a. het aanpassen van de belastingschalen (waardoor de belastingvrije som verhoogt), het behoud van sociale voordelen bij de laagste lonen en overgangsmaatregelen om de overstap van niet-werken naar werken veel aantrekkelijker te maken.
Want nu is ons beleid een aan-uit knop i.p.v. een dimmer. Je bent arbeidsongeschikt, werkloos of werkend. Waarom voorzien we daarin niet veel meer tussenstappen? En wat de jobbonus betreft: afschaffen die handel. Want laten we eerlijk zijn: een extraatje van (gemiddeld) 20 euro per maand creëert nul komma nul aanzuigeffect naar de arbeidsmarkt. Het heeft eerder iets weg van een eskimo naar de sahara verleiden met een cornetto.