Beste vakbonden, bedank uw ondernemers in plaats van ze te zien als melkkoe

De aangekondigde staking van 13 februari is voor UNIZO West-Vlaanderen een zoveelste signaal dat de vakbonden zich vastklampen aan een oerconservatieve ingesteldheid en weigeren noodzakelijke hervormingen te aanvaarden. “In plaats van constructief mee te werken aan een toekomstgerichte economie, worden ondernemers opnieuw geconfronteerd met acties die economische schade berokkenen en het ondernemersklimaat verder onder druk zetten”, reageert Vincent Kint, gedelegeerd bestuurder van UNIZO West-Vlaanderen, scherp.
Stop met het uitpersen van ondernemers
“De loonkosten in ons land zijn al torenhoog, en met de automatische indexering blijven deze stijgen zonder enige koppeling aan productiviteit of economische realiteit. Ondernemers, en vooral kmo’s, worden opgezadeld met steeds stijgende kosten zonder dat daar een gelijke return tegenover staat. Het mag geen taboe zijn om te stellen dat risico nemen ook moet lonen. De huidige loonnormwet en indexmechanismen zetten ons verder op achterstand tegenover onze buurlanden, terwijl onze concurrentiepositie al zwaar onder druk staat”, zegt Vincent Kint.
Hervormingen zijn noodzakelijk
De wereld verandert, en de arbeidsmarkt moet mee evolueren. De vakbonden blijven echter vasthouden aan kortzichtige voorstellen en acties die nefast zijn voor de toekomst van onze economie. Een staking als deze zet opnieuw een rem op broodnodige hervormingen. De realiteit is dat hervormingen noodzakelijk zijn om werken aantrekkelijker te maken, de concurrentiekracht te herstellen en bedrijven de ademruimte te geven die ze nodig hebben om te blijven investeren, ook in mensen, en groeien.
De vakbonden blijven vasthouden aan kortzichtige voorstellen en acties die nefast zijn voor de toekomst van onze economie.
Loonkosten en concurrentiepositie
De loonnormwet voorziet momenteel 0% marge voor bijkomende loonstijgingen bovenop de index. Dit is een direct gevolg van de automatische loonindexering, waardoor de loonkosten in België sneller stijgen dan in onze buurlanden. In de afgelopen vier jaar zijn de lonen met maar liefst 20% gestegen.
Terwijl de vakbonden spreken over economische groei, blijkt uit de cijfers dat de marge voor loonstijgingen volledig wordt opgesoupeerd door de index. In de buurlanden stijgen de lonen door onderhandelingen, niet door een rigide indexeringssysteem.
Verlies van koopkracht? Onzin!
De koopkracht van Belgische gezinnen is in 2023 fors toegenomen dankzij de automatische indexering, maar dit gebeurde volledig op kosten en op de kap van de bedrijven. De marges van ondernemingen, en in het bijzonder kmo’s, zijn hierdoor gedaald. De Nationale Bank bevestigde in haar meest recente jaarverslag dat de stijging van de kosten grotendeels werd opgevangen door een daling van de winstmarges van ondernemingen. Het verder onder druk zetten van bedrijven door loonkosten te verhogen, brengt niet alleen de winstgevendheid in gevaar, maar ook de werkgelegenheid. “Vakbonden moeten beginnen inzien dat door dergelijke acties, gebaseerd op halve waarheden en onduidelijkheden, zorgen voor een enorme verdeeldheid en paniekzaaierij terwijl we net samen aan tafel moeten zitten om te denken over constructieve oplossingen”, zegt Vincent Kint.
Werk aan constructieve oplossingen
We roepen de vakbonden dan ook op om niet enkel in slogans en stakingen te communiceren, maar om samen te werken aan duurzame oplossingen. Hervormingen zijn nodig, niet om werknemers te treffen, maar om onze economie competitief te houden en te zorgen voor een leefbaar ondernemersklimaat. Arizona kreeg van de vakbonden al een koosnaampje: de “afbraakregering”. Men haalt bewust alle nuance uit het debat. Dit is geen afbraak-, maar een hervormingsregering, zegt Vincent Kint. “Vele van de maatregelen waar de vakbonden nu tegen mobiliseren, zijn noodzakelijk opdat onze kinderen en kleinkinderen ook nog van een pensioen en ziekteverzekering kunnen genieten. Je mag de mensen geen gouden bergen beloven wanneer je dat niet kan waarmaken.”
“UNIZO West-Vlaanderen blijft pleiten voor een realistisch en toekomstgericht beleid, waarin hervormingen en economische realiteit hand in hand gaan. Stakingen en verzet tegen noodzakelijke veranderingen zijn niet de oplossing. Het is tijd voor dialoog en structurele hervormingen die ondernemerschap stimuleren en onze economie versterken”, besluit Vincent Kint.