Staken als remedie tegen alles?
Het gemeenschappelijk vakbondsfront ACV/ACOD/VSOA organiseert vandaag een nationale staking, die het sluitstuk vorm van een actieweek in de openbare sector. Bij de treinen, bussen en metro’s is er vandaag hinder. De vakbonden willen meer financiering, extra personeel en betere verloning. UNIZO begrijpt niet dat de vakbonden met een zoveelste staking weer stokken in de wielen van onze economie proberen te steken. “Ook wij willen een betere dienstverlening door de overheid, maar met staken los je dat niet op. Vooral niet in een land waar het overheidsbeslag al hoger is dan in de meeste andere Europese landen”, zegt topman Danny Van Assche. Intussen wordt het stakingsrecht een gewoonterecht, we zijn nummer twee in Europa wat betreft het aantal stakingsdagen.
UNIZO betreurt de zoveelste actiedag van de vakbonden. “We promoten België in het buitenland intussen als stakingsland. De vakbonden zoeken actief kapstokken om zich te profileren en pogen het land plat te leggen”, reageert Danny Van Assche.
Zilveren medaille in staken, maar geen koopkrachtcrisis
Uit cijfers van de Europese vakbondsorganisatie Etui blijkt dat er in bijna geen enkel ander Europees land zoveel gestaakt wordt als in België. We moeten alleen Frankrijk laten voorgaan en zijn dus bijna Europees kampioen staken. Intussen is België één van de laatste landen is waar de automatische loonindexatie nog bestaat. Er is geen koopkrachtcrisis in ons land. In de periode 2022-2024 zal de koopkracht van Belgische gezinnen dankzij de automatische loonindexatie met 4,1% toenemen, terwijl dit in Nederland en Frankrijk slechts 1% is en op Eurozone-niveau slechts 0,1% (status quo).
Vrijdag stakingsdag
Men staakt vandaag in de openbare sector voor meer loon, de vakbonden proberen daarvoor het openbaar vervoer lam te leggen. UNIZO betreurt deze actie. “Het was blijkbaar tijd voor nog eens een staking. Begrijpen doen we dat niet. Door de automatische indexering is de koopkracht niet gedaald. Bovendien geniet men bij de NMBS van zowat de beste pensioenvoorwaarden van het land. Als het rijdend personeel van de NMBS na 36 loopbaanjaren op pensioen gaat, dan bedraagt dat minstens 156% van het pensioen in de privé. Niet-rijdend personeel die na 42 loopbaanjaren op pensioen gaan, kunnen rekenen op minstens 134% van een pensioen uit de privé. Intussen blijft men wel het bijdrageniveau en de aanvullende pensioenen van zelfstandigen op de korrel nemen, omdat ze te weinig zouden bijdragen en teveel zouden kosten.
Internationale vrouwendag? Staken!
Ook op woensdag 8 maart, tijdens de internationale vrouwendag, voerde de bonden actie om de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen aan te pakken. “De aandacht voor de ongelijkheid is terecht. We zien dat trouwens ook in het ondernemerschap, want slechts een derde van de ondernemers zijn vrouwen. Om de loonkloof te dichten zetten we wel stappen in de goede richting. België staat op plaats 5 van de EU-27 wanneer het aankomt op de kleinste loonkloof (5,0%). Het gemiddelde op EU-27-niveau bedraagt 12,7%. In de buurlanden is de kloof drie keer zo groot: in Duitsland bedraagt ze maar liefst 17,6%, in Nederland 13,5% en in Frankrijk 15,4%. In vergelijking met tien jaar geleden in 2011 is onze loonkloof gehalveerd (toen 9,4%). Maar: dit kan en moet nog steeds beter. Betreurenswaardig is dat men dit wéér gebruikt als kapstok om actie te voeren. Elke aanleiding lijkt goed. De rest van de maatschappij blijft er gelaten onder, we evolueren naar een land waar ‘stakingen erbij horen’. Een pijnlijke vaststelling”, besluit Danny Van Assche.