UNIZO dossier Flexibiliteit: 3 voorstellen voor wie meer wil werken
Wanneer een volgende federale regering aantreedt, verwacht UNIZO “krachtwerk” van haar beleidsmakers. Krachtwerk om onze arbeidsmarkt fundamenteel te hervormen. En al zeker als het aankomt op arbeidsflexibiliteit. Want laten we eerlijk zijn: de tijd dat flexibiliteit een vraag was van de werkgever alleen, ligt al ver achter ons. Nochtans stellen we vast dat het Belgische arbeidsrecht nog gebaseerd is op verouderde modellen en denkpatronen, met weinig ruimte voor individuele afspraken, een heel beschermend ontslagrecht en een gebrek aan coherente regels. In ons nieuwste themadossier “Flexibliliteit” lanceert UNIZO voorstellen op drie fronten voor wie meer wil werken.
Meer flexibiliteit voor flexi-jobs
Flexi-jobbers dragen significant bij aan het verlichten van de werkdruk van vaste werknemers tijdens drukke periodes, waardoor zij zich kunnen concentreren op hun kerntaken of vervangen kunnen worden bij ziekte of vakantie. Er is simpelweg geen enkele reden waarom het flexi-job systeem niet zou kunnen worden uitgebreid naar alle sectoren.
- UNIZO pleit voor een algemene uitbreiding met opt-out systeem, waar flexi-jobs overal kunnen en waar de sectoren die dit zelf niet wensen met de sociale partners kunnen beslissen om uit te stappen. Het zou de bestaande discriminatie tussen sectoren, of zelfs binnen eenzelfde sector, wegwerken. Via een opt-out systeem zou een écht debat kunnen ontstaan op sectorniveau, zonder principiële blokkering zoals vandaag.
- Een uitbreiding zou minstens de gepensioneerden moeten omvatten (second best). Gepensioneerden bouwen geen nieuwe sociale rechten meer op, het is dan ook logisch dat er dan geen volwaardige bijdragen meer verschuldigd zijn (zoals bij zelfstandigen al het geval is). Door flexijobs te veralgemenen realiseer je dat doel.
- UNIZO roept ook op om flexijobs ook open te stellen voor zelfstandigen in hoofdberoep, naast werknemers met een 4/5 arbeidscontract en gepensioneerden.
- Een reeks nieuwe voorwaarden zijn niet afgestemd op de realiteit van het flexi-jobben en moeten om die reden worden bijgesteld. Deze maken het systeem complexer, duurder en minder interessant. UNIZO vraagt in het bijzonder om de volgende drie recent ingevoerde voorwaarden te schrappen, zijnde de beperking om tewerkgesteld te worden bij verbonden ondernemingen, de invoering van een maximumloon (150 % van het basisloon), en het jaarlijks plafondbedrag van 12.000 euro (niet-geïndexeerd) fiscale vrijstelling voor niet-gepensioneerden.
(Para)fiscaal vriendelijke overuren bij de eigen werkgever
UNIZO breekt een lans om als werknemer bij de eigen werkgever op een (para-)fiscaal vriendelijke manier overuren te kunnen presteren. UNIZO wil dit verankeren, versterken en vereenvoudigen.
Verankeren
- Om werknemers aan te moedigen bij de eigen werkgever bijkomende uren te presteren, pleit UNIZO voor een structurele toepassing van de relance-overuren. Zo kan een werknemer op vrijwillige basis ook na 30 juni 2025 deze overuren presteren, vrij van sociale bijdragen en personenbelasting.
- Wie klassieke overuren met overloontoeslag presteert, moet kunnen blijven genieten van het fiscaal gunstregime na 30 juni 2025. Zo hoeft de werkgever een gedeelte van de ingehouden bedrijfsvoorheffing niet door te storten, en geniet de werknemer van een belastingvermindering. UNIZO stelt heel concreet voor om dit fiscaal gunstregime (artikelen 154bis en 275/1 WIB92) eveneens structureel te maken in de tijd. . Zo worden deze overuren goedkoper door de loonkost te drukken.
Vereenvoudigen
- Om een vereenvoudiging te realiseren, stelt UNIZO voor om de gewone vrijwillige overuren te integreren in de relance-overuren. Voortaan gelden dezelfde voorwaarden van de relance-overuren, zijnde een vrijstelling van inhaalrust, motief, sociale bijdragen en personenbelasting.
- Versoepel de “paperasserij” aan bewijsstukken en (zesmaandelijkse) goedkeuringen dat door de werknemer moet worden ondertekend en door werkgever moet worden bijgehouden. Een eenmalig en voorafgaandelijk schriftelijk akkoord zou moeten volstaan.
Versterken
- Samen met de integratie van de twee soorten vrijwillige overuren (gewone en relance) in de relance-overuren, stelt UNIZO voor om dit aantal relance-overuren verder op te trekken tot 240 uren per jaar, en per werknemer. Eveneens stelt UNIZO voor om het fiscaal gunstregime op klassieke overuren met toeslag te verhogen tot een grens gelijk aan die van de relance-overuren (240 uren)J. Voor de situaties waar reeds een verhoogd quotum van toepassing was (horeca en werken in onroerende staat) wijzigt er niks. Sectorale afspraken moeten daarbij steeds ongemoeid gelaten worden.
Actualiseer het kader voor studentenarbeid en verzeker contingent 600 uur
UNIZO pleit voor een rechtszeker en duidelijk kader voor studentenarbeid.
- UNIZO roept de huidige federale regering op om het continent studentenarbeid voor onbepaalde tijd op 600 uur te brengen. In het verlengde daarvan vraagt UNIZO om eveneens het maximumbedrag dat studenten kunnen verdienen om fiscaal ten laste te blijven van de ouders definitief mee te verhogen, en jaarlijks te indexeren. Gekoppeld aan de verankering van de 600 uren, moet ook op regionaal niveau ervoor gezorgd worden dat studenten en hun ouders het recht op groeipakket behouden.
- Actualiseer de regelgeving inzake studentenarbeid. UNIZO denkt alvast aan volgende voorbeelden waar een “update” wenselijk is:
- Laat structureel toe dat studenten in duaal leren en werken minstens ook tijdens de zomermaanden een vakantiejob kunnen uitoefenen bij de eigen of een andere werkgever.
- Stel de wetgeving bij, zodat wie jonger dan 18 jaar voortaan elke zondag, en niet slechts om de veertien dagen, studentenarbeid kan verrichten als hij daar zin in heeft.