Ons gedacht: Over bonobo’s en mindfullness

Voor wie de bullebak wil uithangen op de werkvloer worden het moeilijke tijden. De kans dat je personeel gillend andere oorden zal opzoeken, is groot. En wie het echt te gortig maakt, riskeert het publieke schavot. Daar kunnen de chefs van enkele bekende restaurants en recent nog de baas van een populair pretpark over meespreken.
 
Bazige ‘bullies’, voor wie iedereen angst heeft en die al briesend en brullend orders geven, zijn echt niet meer van deze tijd. Ze moeten plaats ruimen voor respectvol leiderschap. En laten we eerlijk zijn: dat is maar goed ook. Toch denk ik vaak terug aan mijn eerste baas, een ondernemer met vele talenten. En talent laat zich niet altijd vatten in een makkelijk karakter. Toen ik als ‘bleuke’ voor hem begon te werken, had je hem - als je niet beter wist (en ik wist toen nog niet beter) - met wat slechte wil kunnen typeren als een ‘bullebak’.
 
Maar achteraf gezien was hij vooral veeleisend. Zéér veeleisend. En daardoor streng. Maar tegelijkertijd rechtvaardig en bovenal mijn beste leermeester ooit, waar ik tot op vandaag enorm dankbaar voor ben. Hij is nu, jaren later, nog steeds actief, zij het in een andere rol. En nog steeds veeleisend. Maar net als velen heeft hij zich ongetwijfeld verder aangepast in een steeds schaarser wordende arbeidsmarkt. Goedschiks en kwaadschiks.
 
Betrokkenheid en een aangename werkplek creëren, iedereen ruimte tot ontwikkeling geven, inzetten op worklife-balance, flexibiliteit en een aanpak op maat. Je kan er moeilijk tegen zijn, maar tegelijk moet je het als ondernemer toch maar allemaal doen. Door de schaarste op de arbeidsmarkt wordt de ‘onredelijke baas’ wellicht een uitstervende soort. Bonobo-bazen zijn gedoemd tot een cursus ‘mindfullness’. Deze evolutie gaat gepaard met een ander fenomeen, waarover het opvallend stil blijft: het verschuiven van de macht naar een nieuwe opkomende soort die we misschien even hard moeten vrezen: de onredelijke werknemer…