Wat was de probleemsituatie en welke groep ondernemers had er last van?

In de vorige legislatuur gingen stemmen op om het arbeidsmarktbeleid te decentraliseren richting de steden en gemeenten. Dit zou potentieel gevolgen hebben voor ondernemers die beroep doen/deden op VDAB. VDAB zou op die manier ook vervellen tot een zuivere regierol. De risico’s met een decentralisering kunnen zeer divers zijn, gaande van verschillende en weinig uniforme dienstverlening tot een hogere kostprijs voor de (lokale) overheid…

Wat heeft UNIZO er aan gedaan?

Naast de politieke lobby om dit tegen te houden, werd ook een pact uitgewerkt tussen de sociale partners en VVSG, waarbij sterk werd ingezet op samenwerking tussen enerzijds VDAB en de steden en gemeenten anderzijds, met als doel om vooral elkaars sterktes te benutten. Ook lokale besturen gaven aan geen voorstander te zijn van extra taken richting hun beleidsniveau.

Wat is het uiteindelijke resultaat, op welke manier heeft die groep ondernemers daar baat bij gehad?

Door het pact, hebben we vooral kunnen vermijden dat Vlaanderen het arbeidsmarktbeleid decentraliseert richting de lokale overheid en dus ook verder versnipperd.

Moeten er nog verdere stappen genomen worden?

Het pact moet nu verder uitgewerkt worden in diverse werkgroepen en moet ook politiek landen. Vanuit de sociale partners en VVSG wordt de vinger aan de pols gehouden in deze diverse werkgroepen en bij de regering.