De Kamercommissie Economie is het parlementair proces begonnen tot omzetting van de CSRD-Richtlijn. Op vraag van UNIZO, UCM en ITAA werden gisteren wel enkele amendementen aangenomen die kmo’s zoveel mogelijk moeten behoeden tegen administratieve lasten die met deze duurzaamheidsrapportering gepaard gaan. Ook de markt voor het verzamelen van vrijwillige duurzaamheidsrapportering en vrijwillige duurzaamheidsassurance blijft open. 

Dit is een belangrijke stap volgens de organisaties. “De omzetting van de CSRD wordt aangepast aan de realiteit van kmo’s. Dit is een goed voorbeeld van het "Think Small First"-principe. Door tegemoet te komen aan onze bezorgdheden toont België haar bereidheid om duurzaamheid en economische competitiviteit te combineren.”

Wat betekent de CSRD-richtlijn

De CSRD-richtlijn voorziet dat grote ondernemingen (vanaf 50 miljoen euro omzet, 25 miljoen euro balanstotaal, 250 medewerkers) duurzaamheidsinformatie moeten opnemen in een duurzaamheidsverslag. Een commissaris of bedrijfsrevisor moet dat verslag beoordelen – limited assurance genoemd. Daarbij onderwerpt  de revisor de duurzaamheidsinformatie aan controles en documentatievereisten, zodat aan derden een beperkte zekerheid kan worden gegeven dat de informatie juist en volledig is.

Dat duurzaamheidsverslag moet ook informatie bevat van entiteiten uit de waardeketen van de onderneming. En dat zijn meestal kmo’s. De omvang van het zogenoemde trickle-down-effect is niet te onderschatten. Een Europese impactstudie toont aan dat 63 procent van de Europese kmo’s te maken krijgt met de indirecte gevolgen van de CSRD-richtlijn. Maak dezelfde rekensom bij de 1.141.700 kmo’s in België, en je komt aan meer dan 700.000 betrokken kmo’s. Een stuk meer dan de 2.380 Belgische grote ondernemingen.

Waarborgen voor kmo’s

De omzetting van de CSRD-richtlijn naar Belgische wetgeving bleef lang op zich wachten. De deadline was intussen verstreken, maar ook zeventien andere Europese landen hebben een formele aanmaning  tot omzetting gekregen. Dat zegt al wat over de vrees voor extra administratieve lasten die de nieuwe regels met zich meebrengen. In Duitsland noemde de bevoegde de staatssecretaris de richtlijn een ‘bureaucratisch monster’ en wil men heronderhandelen op Europees niveau. In Frankrijk stelde premier Barnier een soort van moratorium voor.

In België wil men er nu op korte termijn wel werk van maken, ook om rechtszekerheid te kunnen bieden aan zowel de CSRD-plichtige bedrijven als de auditeurs.

Op vraag van UNIZO, UCM en ITAA heeft de commissie via een aantal amendementen belangrijke extra waarborgen toegevoegd voor kleine ondernemingen. Zo komt er een uitdrukkelijk verbod om van de kmo’s en andere entiteiten in de waardeketen assurance van hun duurzaamheidsinformatie te verlangen. Aan de vennootschappen en entiteiten die niet onderworpen zijn aan de verplichting van het openbaar maken van duurzaamheidsinformatie maar wel deel uitmaken van de waardeketen mag er niet meer informatie worden gevraagd dan wat vereist is in het licht van de Europese standaarden van duurzaamheidsrapportage voor kleine en middelgrote ondernemingen in de waardeketen ( = VSME). Daarnaast werd ook bevestigd dat de markt voor dergelijke rapporteringen én voor de assurance die een KMO vrijwillig uitvoert, open staat.

Deze belangrijke amendementen werden voorgesteld en aangenomen dankzij de goede samenwerking tussen de representatieve organisaties, de ministers van Economie, Pierre-Yves Dermagne, en van Zelfstandigen en KMO's, David Clarinval, en de parlementsleden in de commissie Economie.

Een overwinning voor een duurzame en eerlijke economie

UNIZO, UCM en ITAA zullen de voortgang en implementatie van de richtlijn op het terrein nauwlettend opvolgen.

“Bij de opmaak van de CSRD-richtlijn voor grote ondernemingen stond Europa onvoldoende stil bij de onrechtstreekse impact van die regelgeving op de kleine bedrijven in de waardeketen. Dit wordt zo goed als mogelijk gecounterd dankzij deze waarborgen voor kmo’s. Maar als Europa het meent met haar voornemen om de administratieve lasten voor kmo’s drastisch te laten afnemen, is dat eigenlijk niet te rijmen met deze regelgeving”, aldus Danny Van Assche van UNIZO.

 

“Kmo’s zijn essentieel voor een succesvolle transitie naar duurzaamheid. Kmo’s die vrijwillig duurzaamheidsinformatie willen openbaar maken en die vrijwillig assurance willen laten uitvoeren op deze informatie, moeten kunnen rekenen op een reglementair kader op hun maat. Dat Minister Dermagne (PS) bevestigt dat de markt voor duurzaamheidsdiensten voor de kmo’s vrij is, met inbegrip van de vrijwillige duurzaamheidsassurance, laat kmo’s toe om zonder beperking beroep te doen op de dienstverlener van hun keuze, met inbegrip van accountants en belastingadviseurs”, zegt  Bart Van Coile van ITAA.