De krapte op de arbeidsmarkt en het invullen van vacatures zijn al jaren een grote uitdaging voor ondernemers. Kmo's hebben beperkte opties om hun gemotiveerd personeel netto extra te belonen. Zeker in vergelijking met andere landen is de kloof tussen de loonkost voor een werkgever en het nettoloon voor een werknemer groot. Deze vaststellingen zijn op zich niet nieuw, want in 2021 maakten we ze ook al in de vorige versie van ons dossier Loon Naar Werken. Twee jaar later is het tijd voor een evaluatie. Wat blijkt? De cijfers vertellen nog steeds een verhaal van structurele hindernissen.

Download het dossier 'Loon Naar Werken' 2023

Hoe kan werken méér lonen?

UNIZO formuleert 3 beleidsaanbevelingen: 

  1. De kloof tussen de loonkost voor een werkgever en het nettoloon voor een werknemer moet kleiner. Beperk daarom de progressiviteit in de personenbelasting: enerzijds door middel van een verhoging van de belastingvrije som, specifiek gericht op een verlaging van de belastingdruk op inkomsten uit arbeid, en anderzijds door het verbreden van de belastingschijven, waardoor de belastingdruk op (midden) inkomens verlaagt en we meer mensen aan het werk krijgen. 
     
  2. Het verschil tussen niet-werken en werken moet groter. Vandaag is het financiële verschil tussen werken en niet-werken vaak te klein, waardoor personen onvoldoende gestimuleerd worden om (terug) een job te vinden. De duurtijd van werkloosheidsuitkeringen zou afhankelijk moeten zijn van het aantal gewerkte jaren, gecombineerd met een maximum van 2 jaar. Sociale voordelen zoals premies, kortingen,… zouden nog veel meer inkomensgerelateerd moeten zijn en niet enkel gebaseerd op het statuut van de begunstigde. Bepaalde sociale voordelen zoals kinderopvang en mobiliteit kunnen ook versterkt worden bij de laagste arbeidsinkomens.
     
  3. Werkgevers en werknemers hebben nood aan flexibiliteit om het werk georganiseerd te krijgen. Verschillende pistes kunnen hiertoe bijdragen. Het systeem van flexijobs moet uitgebreid worden naar alle sectoren die dat wensen, en moet ook toegankelijk zijn voor zelfstandigen. Door middel van een nieuwe codex arbeidsrecht moet iets gedaan worden aan de versnippering en complexiteit van arbeidswetgeving. De opzeggingsvergoeding bij ontslag moet ingeperkt worden tot maximaal 1 jaar. De diverse overurenregelingen moeten opgaan in een eenvoudiger systeem van overwerk en 360 vrijwillige netto-overuren in alle sectoren. Er is ook nood aan soepelere formaliteiten als het aankomt op arbeidsduurregeling (bijv. minimale arbeidsduur per week en per prestatie, startuur nachtarbeid om 24 uur i.p.v. 20 uur).

De volledige uitwerking van onze beleidsaanbevelingen met concrete voorstellen kan je nalezen in ons verkiezingsmemorandum 'Krachtwerk'.

Nuttig voor jou