Elke week serveert Danny Van Assche, gedelegeerd bestuurder van UNIZO zijn kijk op diverse actuele thema's die voor jou als ondernemer impact hebben.

We kregen veel politiek nieuws te slikken de afgelopen weken. Pre-formateurs die formateur werden. Waalse coryfeeën die een regering vormen. Vlaamse onderhandelingen op kruissnelheid. Brusselse politiek die vast zit.  Maar van één niveau blijft het stil. Ja, we horen over de strapatsen van Viktor Orbàn. We hoorden ook al wie er welke functie gaat innemen, want dat weten we graag. Maar wist je dat er ook druk onderhandeld wordt over “het nieuwe mandaat” van de Europese Commissie? Zeg maar, het regeerakkoord van de Europese Unie. Want daarover gaat het uiteindelijk toch? Maar Europa blijft na 70 jaar nog altijd wat het miskende kindje van onze politieke instellingen. Je moet er maar eens op letten: in de meeste kranten wordt het nieuws over de Europese Unie zelfs gebracht op de … buitenlandpagina’s. Dames en heren, voor eens en voor altijd: Europa is géén buitenland, maar binnenland. De Europese Unie is ons machtigste en hoogste politieke orgaan waarmee we ook een stem in de wereld hebben. Maar tijdens de verkiezingscampagne was er letterlijk nul aandacht voor. En nu de beleidsplannen gemaakt moeten worden, nog minder.

Nochtans staan we op een historisch scharnierpunt. Zal Europa de komende jaren nog mee kunnen spelen in de wereld? Zijn we het verouderde continent of net een baken van welvaart en democratie? Het is niet de Belgische regering die onze economische en politieke belangen in de wereld zal vrijwaren, en ook de Vlaamse regering niet. De Europese instellingen kunnen dat wel en dat maakt ze van onvoorstelbaar groot belang. Deze week legden de nieuw verkozen leden van het Europees parlement hun eed af. Om toch nog even over de poppetjes te praten: oud-premier Sophie Wilmès werd tot een van de ondervoorzitters verkozen. Wat verwachten we nu van hen? Onze Europese welvaart is voor een groot deel gebaseerd op de eengemaakte Europese markt (vraag dat maar eens aan de Britten). Wel die eengemaakte markt is aan een update toe. We hebben opnieuw méér Europa nodig, namelijk afspraken die overal hetzelfde zijn in plaats van elke lidstaat die er iets anders van maakt. Het is Europa dat voor ons het voortouw neemt in het klimaatdebat. Ze moeten ons helpen deze klimaat wende te nemen, maar Europa moet er even goed voor zorgen dat we met onze klimaatregels concurrentieel blijven in de rest van de wereld. Europa moet zorgen voor onze energievoorziening, en liefst door via een pan-Europees netwerk hernieuwbare stroom over het ganse continent te verdelen. De enige die een vuist kan maken tegen wereldwijde multinationals om op een (meer) eerlijk manier met onze kmo’s te concurreren: opnieuw Europa. Europa moet ook aan zichzelf werken. Want wie zorgt er voor de meest ergerlijke regels en administratieve rompslomp? Precies, ook dat is Europa en dat moet beter.

Zoveel van onze welvaart en verwachtingen ligt eigenlijk in handen van de Europese politici, of ze nu actief zijn in de Commissie, het Parlement of de Raad. Maar we zijn er te weinig mee bezig. Dus als ik met één oproep mag eindigen aan al diegenen die in eigen land nog bezig zijn om een regering te vormen: schrijf een ruim hoofdstuk Europa in het regeerakkoord. Want wie Europa verwaarloost, leeft in een illusie van zelfbeschikking of autonomie. Wij zijn Europa. Laten we ons ernaar gedragen.

Danny

Nuttig voor jou