UNIZO vraagt keuzevrijheid in cashbetalingen
Donderdag 8 februari stemde het federaal parlement over een nieuwe wet die ondernemers verplicht om cash geld te aanvaarden van hun klanten. UNIZO was hier fel tegen gekant. We zijn uiteraard niet tegen cash, maar vroegen wél keuzevrijheid voor ondernemers. Deze nieuwe regelgeving moest een oplossing bieden voor een probleem dat niet bestaat, het is een echte pestmaatregel voor de minderheid aan ondernemers die nu enkel digitaal werkt en het is bovendien verre van consequent ten aanzien van de eigen overheidsdienstverlening waar zeer vaak cash geweigerd wordt. We riepen de parlementsleden dan ook op om deze wetgeving niet goed te keuren.
Lees hier onze oproep aan het parlement
Geachte heer/mevrouw,
Met veel verbazing heeft UNIZO de afgelopen weken de bespreking gevolgd over het wetsontwerp Diverse Bepalingen inzake Economie (55 K3665), dat een verplichting oplegt voor ondernemingen om cash geld te aanvaarden van hun klanten.
Welk probleem stelt zich juist? En waarom krijgt een ondernemer van u geen keuzevrijheid?
Uit een recente UNIZO-bevraging blijkt dat 6% van de handelaars volledig via elektronische betalingen werkt. Het overgrote deel aanvaardt dus cash en zal dat zeker blijven doen. Voor de kleine minderheid dreigen er nu nieuwe verplichtingen aan te komen, terwijl noch zij noch hun klanten hiervoor vragende partij zijn. UNIZO is niet tegen cash geld, maar wél tegen een verplichting. De keuze om cash geld te aanvaarden is in eerste instantie gebaseerd op wat de klant vraagt. Zolang de ondernemer voelt dat de klant dat blijft vragen, zal cash betaling een mogelijkheid blijven.
De overheid remt met deze regelgeving een transitie naar elektronische betalingen af waarvoor ze zelf jarenlang strijd heeft gevoerd. Bovendien weigert de overheid in haar eigen dienstverlening zelf systematisch cash geld als betaalmiddel. De voorbeelden zijn legio: parkeerautomaten, containerparken, de NMBS, de Lijn, publieke zwembaden en bibliotheken, maar ook steeds meer overheidsloketten aanvaarden geen cash geld meer. En hier heeft de consument géén alternatief. Als bijlage aan deze brief vindt u een greep uit de voorbeelden.
We begrijpen de reden hiervoor: cashverwerking kan een dure en omslachtige logistiek met zich meebrengen en de mogelijkheden om cash geld te verkrijgen of af te storten worden steeds beperkter. Ondernemers maken diezelfde afweging, maar zullen steeds de verwachtingen van de klant vooropstellen. Een beperkt aantal ondernemers kiest voor enkel elektronisch, laat hen toch die keuze. De klant zal zelf wel oordelen, het is een competitieve markt.
Het argument dat een verplichting om cash geld te aanvaarden noodzakelijk is om te vermijden dat burgers die onvoldoende digitaal onderlegd zijn, uitgesloten zouden worden van bepaalde diensten, speelt evenzeer (en eigenlijk nog meer) ten aanzien van dienstverlening door de overheid. Hetzelfde geldt voor het argument dat cash geld de privacy van de burger beter beschermt. Wij zien op geen enkele manier in waarom overheidsdiensten cash geld zouden mogen weigeren, maar ondernemers niet. Bovendien, wat is voor iemand die digitaal minder onderlegd is het verschil tussen geld uit de muur halen met de kaart om cash te betalen, of direct met de kaart betalen in de winkel.
Wij vragen dat de keuzemogelijkheid voor de ondernemer wettelijk verankerd zou worden, net als voor de overheid. Wij roepen u daarom op om deze verplichting om cash te aanvaarden niet goed te keuren tijdens de stemming over het wetsontwerp op 8 februari. U pest er de minderheid van de ondernemers mee die nu al volledig digitaal werkt, u wil een probleem oplossen dat zich niet stelt, en u bent niet consequent ten aanzien van uw eigen dienstverlening.
Met beleefde groeten,
Danny Van Assche