Prijsverminderingen

Ja, je mag op elk moment van het jaar prijsverminderingen doorvoeren en aankondigen, ook buiten de soldenperiodes, en zelfs vlak na een soldenperiode. Er is geen maximale of minimale duur voorzien voor aankondigingen van korting. Je kan dus klanten gedurende het hele jaar verleiden met aantrekkelijke promoties.

Er geldt alleen een uitzondering tijdens de sperperiode, voor de sectoren kleding, lederwaren en schoenen.  

Het is inderdaad zo dat je meermaals per jaar een braderij kan organiseren (in principe zelfs 50 keer per jaar).

Het enige waar je moet op letten is dat je maar tijdens één braderij per sperperiode kortingen mag aankondigen. Per sperperiode mag uw plaatselijke ondernemingsvereniging gedurende maximum vier dagen een braderij organiseren. Tijdens een braderij in de sperperiode mogen uitzonderlijk  prijsverminderingen worden aangekondigd.

Enkele voorbeelden:

• Winkelstraat organiseert een braderij op 4-5-6 maart en doet daarbij aankondigingen van prijsverminderingen: dat is geen probleem aangezien de braderij niet in de sperperiode valt.
   
• Diezelfde winkelstraat organiseert een braderij op 17-18-19-20 juni en kondigt prijsverminderingen aan: ook geen probleem wanneer het de enige braderij is die in de zomersperperiode valt. Een tweede braderij (met aankondiging van prijsverminderingen) in de maand juni zou niet kunnen.
   
• De winkelstraat organiseert een 3^de braderij op 10-11-12 september met aankondigingen van prijsverminderingen:  eveneens geen probleem want de braderij valt niet in de sperperiode.
   
• De winkelstraat organiseert een 4^de braderij op 6-7-8-9 december met aankondigingen van prijsverminderingen:  toegelaten indien dit de enige braderij blijft die in de wintersperperiode wordt georganiseerd met aankondiging van prijsverminderingen. 

Een gratis cadeau geven bij aankoop van een product is een vorm van koppelverkoop.

Dat is in principe toegelaten, zolang het geheel geen verkoop met verlies is.

Ook het gratis weggeven van gadgets of kleine cadeautjes, los van een aankoop, is toegelaten.

Er is geen strikte definitie van outlet. Meestal wordt het gebruikt voor de verkoop van stocks die niet verkocht geraakt zijn via het klassieke winkelcircuit.

Outletwinkels zijn op zich volkomen legaal. Op voorwaarde dat ze natuurlijk de wetgeving correct volgen, maar op dat vlak is er geen enkel onderscheid tussen de gewone winkel waar de collectie voor het eerste verkocht wordt en de zogenaamde outletwinkel. Outletwinkels moeten dus op dezelfde manier de regels inzake marktpraktijken en consumentenbescherming volgen. Dat geldt zowel voor de prijsaanduiding, prijsvermindering, sper- en solden, uitverkoop, reclame, enz.

Verkopen aan lage of voordelige prijzen spreekt voor zich bij outletwinkels en is perfect mogelijk, op voorwaarde dat er niet met verlies verkocht wordt (behalve tijdens solden en uitverkoop). Dat maakt het dus mogelijk om producten meteen bij de eerste verkoopdag in de outletstore laag te prijzen (zonder aankondiging van prijsvermindering). Als je ook effectief prijsverminderingen en kortingen wil aankondigen in deze winkels betekent dat eveneens dat je ook de regels inzake kortingen daarvoor precies moet naleven.

Het vermelden van zowel de outletprijs als de catalogus/retailprijs wordt in principe gezien als een vorm van vergelijkende reclame en is toegestaan, als aan de relevante voorwaarden wordt voldaan. Je mag naar de retailprijs verwijzen, maar het mag niet de indruk wekken dat er sprake is van een korting. De retailprijs mag bovendien niet misleidend of onredelijk hoog zijn, omdat dit de consument een onjuiste indruk kan geven van het voordeel dat hij daadwerkelijk krijgt.

Let op!

Bij verkoop in outletwinkels mag er niet gesproken worden over “stockverkoop”. Deze term wordt volgens de economische inspectie immers gelijk gesteld met “uitverkoop” en dat kan enkel in de wettelijk voorziene gevallen.

Ook gewone winkels die een “outletcorner” willen inrichten in hun winkel moeten dus met de gewone regels, zoals hierboven omschreven, rekening houden.

Verkoop met verlies is in principe verboden. Verkoop met verlies is de verkoop tegen een prijs die niet ten minste gelijk is aan de prijs waartegen de onderneming het goed heeft gekocht of die zij zou moeten betalen bij herbevoorrading.

In bepaalde gevallen is verkoop met verlies wel toegelaten:

• naar aanleiding van soldenverkoop of een uitverkoop;
• Goederen die vatbaar zijn voor snel bederf en niet langer bewaard kunnen worden;
• goederen die technisch voorbijgestreefd zijn of beschadigd zijn (vb. naar aanleiding van waterschade, brand, …);
• wanneer een concurrent verkoopt aan een prijs die voor u verlieslatend is, mag u afstemmen op de prijs van uw concurrent.

Met een uiterst beperkte winstmarge verkopen of tegen inkoopprijs verkopen is toegelaten.

Bij een gezamenlijk aanbod (koppelverkoop) van goederen is er slechts sprake van een (verboden) verkoop met verlies indien de samengetelde aankoopprijs van de verschillende producten in het aanbod lager is dan de (gezamenlijke) verkoopprijs. Je kan dus één product uit het gezamenlijk aanbod met verlies verkopen mits dat verlies wordt gecompenseerd door de andere producten in het aanbod.

Verkoop met verlies tussen professionelen

Het verbod om met verlies te verkopen geldt ook tussen professionelen onderling (bv. tussen distributeur en eindverkoper). Structureel verworven kortingen (je krijgt bijvoorbeeld bij elke bestelling 10% korting van jouw leverancier) en 80% van de volumekortingen die het voorbije jaar werden gekregen voor hetzelfde goed, kunnen worden afgetrokken van de inkoopprijs, bij het bepalen of er al of niet sprake is van verkoop met verlies. Eenmalige kortingen op een bestelling komen niet in aanmerking.

Verkoop met verlies bij diensten

Leveranciers van diensten en fabrikanten van goederen vallen niet onder het verbod om met verlies te verkopen, omdat er hier geen sprake is van een herbevoorradingsprijs. Een producent die grondstoffen aankoopt, produceert immers een ander product (afgewerkt of half afgewerkt product) met het oog op doorverkoop.

Toch kan ook de verkoop met verlies van diensten of de combinatie van de verkoop van een goed en een dienst een oneerlijke handelspraktijk zijn. Dit kan het geval zijn wanneer de diensten bijvoorbeeld tegen een extreem lage prijs worden verkocht met als enige bedoeling een concurrent te schaden of uit de markt te prijzen, waarna de prijs terug normale proporties aanneemt. De beoordeling van het verboden karakter van dergelijke praktijken komt steeds toe aan de hoven en rechtbanken.